Δεν λέω καλοκαιράκι είναι όλοι πρέπει να πάρουν τις αδειούλες τους, όχι όμως εις βάρος όλων των άλλων. Γιατί και εμείς που ξεμείναμε στην ωραία μας Αθήνα, πρέπει κάποια στιγμή να παμε στις δουλειές μας. Η ΑΤΤΙΚΟ Μετρό, όμως, έχει αντίθετη άποψη. Θα πάμε αλλά όταν το θέλουν εκείνοι και οι υπεύθυνοι που καθορίζουν τα δρομολόγια...
Από τον Ιούλιο είχαν αρχίσει οι καθυστερήσεις, αλλά ήταν σε λογικά πλαίσια. Το καλοκαιρινό κλίμα και η διάθεση μας ήταν χαλαρά , οπότε μπορούσαμε να δικαιολογήσουμε τις αλλαγές στα δρομολόγια.
Σήμερα, λοιπόν, ακυρώνω το εισητήριο στην Εθνική Άμυνα την ώρα που ακούω το συρμό να φευγεί:
- Ωραία, αρχίσαμε...
Κατεβαίνω κάτω, ο φωτεινός παντογνώστης αναβόσβηνε : Μοναστηράκι 16 λεπτά.
Υπομονή, απλά έτυχε, σκέφτομαι και αράζω ακούγοντας τη μουσικούλα μου. Έρχεται ο συρμός μετά από 16 λεπτά. Γεμάτος, δεν το συζητώ. Φτάνω Σύνταγμα, πάω για μετεπιβίβαση, ανεβαίνω τις κυλιόμενες και τσουπ μόλις είχε φύγει ο συρμός.
Κοιτάζω πάλι το φωτεινό παντογνώστη : Άγιος Αντώνιος 16 λεπτά.
Από τη μία λες γαμώ την γκαντεμιά μου, γιατι σου έκατσαν δύο στραβές απανωτές αλλά από την αλλή βρίζεις και τους λαλάκες της ΑΤΤΙΚΟ Μετρό που εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις και βγάζουν τα δρομολόγια όπως τους βολεύει...
Άντε να έρθει ο Σεπτέμβριος, να μπει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, μπας και ηρεμήσουν και εμάς τα νευράκια μας...
Βασικά... Καλημέρα σας...